Σε Πολιτικό αδιέξοδο ο κ. Τσίπρας

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδειξε για μια ακόμη φορά στη Βουλή (17/3) το τραγικό πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει, μετά την ταπεινωτική πολιτική ήττα και τον εξευτελισμό που υπέστη στηρίζοντας πολιτικά έναν κατάδικο τρομοκράτη και κατά συρροή δολοφόνο. Φυσικά, δεν περιορίστηκε σε αυτό. Στήριξε όλες τις διαδηλώσεις των υποστηριχτών του «απεργού πείνας», ουδέποτε αποδοκίμασε  τη Νεολαία του που στοιχήθηκε πίσω από το ανατριχιαστικό πανό «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Δεν αποδοκίμασε προσωπικά τις φασιστικές δηλώσεις του κ. Δρίτσα. Το κόμμα του και τα φιλικά του ΜΜΕ χωρίς αιδώ προσπάθησαν να εμπλέξουν ακόμα και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Αρχιεπίσκοπο στην υπόθεση Κουφοντίνα ως δήθεν «ανθρωπιστική» στην οποία οι πάντες εξ αρχής προσέδιδαν πολιτική διάσταση. Μόνο η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ περίσσευε. Γι αυτό πολιτική και μεγάλης ολκής ήταν και η ήττα τους. Με την ουρά στα σκέλια τώρα, αφού λαλίστατος πριν εποίησε τώρα τη νήσσα, δεν τόλμησε φυσικά να χαρακτηρίσει την απόφαση του απεργού πείνας «νίκη». Εκτέθηκε ανεπανόρθωτα και ο ίδιος. προσπαθεί με διάφορες συκοφαντίες ή με τη γνωστή μέθοδο της γενίκευσης πραγματικών γεγονότων να ενισχύσει το παραμύθι περί «αστυνομοκρατίας», «αυταρχισμού», «βασανισμών» της κυβέρνησης και άλλες γελοιότητες.

Τώρα, για να δείξει κάποιο «ανάστημα» υπεύθυνου πολιτικού προτείνει κάποιο «πολιτικό μορατόριουμ» που πρέπει, είπε, να το ζητήσει η κυβέρνηση, δηλαδή να τον παρακαλέσει. Δεν ξέρω αν κανείς κατάλαβε το περιεχόμενο του μορατόριουμ αυτού. «Να κάτσουμε», είπε, «όλοι μαζί να δούμε πώς θα σώσουμε την κατάσταση». Περισσότερο μοιάζει με απειλή και εκβιασμό. Αν δεν το κάνετε, τότε…όχι μόνο δεν φταίω εγώ αλλά…. Έχει κάποιες προτάσεις συγκεκριμένες και τις κρύβει; Αν ναι γιατί δεν τις υποβάλλει; αν όχι σε ποια βάση ζητάει μορατόριουμ όταν μάλιστα ισχυρίστηκε ότι οι διαδηλώσεις δεν έχουν κανένα κίνδυνο κι όταν επίσης παλαιόθεν ανέλαβε ο ίδιος  το «ρίσκο» τους; Έχουν τελικά ρίσκο ή δεν έχουν; Για να γεμίζουν κατόπιν τα νοσοκομεία και οι ΜΕΘ. Κάλυπτε και στήριζε πολιτικά τις διαδηλώσεις αλλά ως καλός κι αδίστακτος λαϊκιστικής, φόρτωνε τους θανάτους στην κυβέρνηση. Όταν ήταν να ανοίξουν τα σχολεία ζητούσε να κλείσουν, όταν έκλειναν να ανοίξουν. Η «ατομική ευθύνη» λοιδορείται ως «νεοφιλελεύθερη». Όταν γίνονται αστυνομικοί έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων «ενοχοποιείται» ο λαός και «αστυνομοκρατείται» η χώρα, οπότε ανυπακοή και «αντίσταση». Όταν δεν γίνονται η κυβέρνηση έχει παραλύσει.

Τι ακριβώς έχει να  προσφέρει στο μορατόριουμ; Τι θέλει να παζαρέψει πέραν από τις διαδηλώσεις; Το μόνο που προτείνει ως επωδό είναι να γίνονται δωρεάν τεστ και να επιταχτούν οι «κλινικάρχες». Βαρύγδουπο, ηχεί ωραία στα αυτιά του «πόπολο».

Η κα Φ. Γεννηματά τουλάχιστον είχε να κάνει 5 προτάσεις. Ουδείς, φυσικά, εκ των δύο, πέραν από τις καταγγελίας, τολμά να πει αν πρέπει να κλείσουν τα πάντα ή όχι, ή κάποια και ποιά, να ανοίξουν τα πάντα ή σταδιακά, η εστίαση ή όχι κ.τ.λ. Όλα ανώδυνα κόστους. Τίποτα που να έχει να κάνει με την συμπεριφορά των πολιτών, με συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες (υποφέρουν μεν αλλά η αντιπολίτευση δεν έχει το θάρρος να προτείνει να «ανοίξουν» τα επαγγέλματα αυτά), με το αν τα υπάρχοντα μέτρα είναι σωστά ή όχι, αν πρέπει να τηρούνται και γιατί δεν τηρούνται, ποιο συνδυασμό μέτρων προτείνουν, κ.τ.λ.

Ποιος μπορεί να παρακολουθήσει τη διπολική αυτή πολιτική συμπεριφορά και ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε έναν αδίστακτο δημαγωγό που βάζει την πολιτική του επιβίωση πάνω από τη δημόσια υγεία και τη χώρα του;

Ο κ. Τσίπρας δεν έχει καταλάβει ότι στη φιλελεύθερη δημοκρατία η κυβέρνηση κυβερνά και η αντιπολίτευση ελέγχει. Δεν έχει καταλάβει το θεσμικό ρόλο της αντιπολίτευσης και την ευθύνη της έναντι των πολιτών. Τη μια ζητάει διακομματικό διορισμό διοίκησης της ΕΡΤ, συνεχώς Συμβούλια πολιτικών αρχηγών και παραιτήσεις υπουργών και υπευθύνων για ψύλλου πήδημα, την άλλη Υπουργό Υγείας κοινή αποδοχής προτείνοντας την κα Αθηνά Λινού. Γιατί δεν την ακούει όταν αυτή υποστηρίζει ότι πρέπει να τηρηθούν τα μέτρα και να επέλθει μορατόριουμ στις διαδηλώσεις και συναθροίσεις;

Ως γνωστόν, η ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι από τις αρχές Φεβρουαρίου προκάλεσε, υποστήριξε, διοργάνωσε 151 διαδηλώσεις. Μόνο το τριήμερο της Αποκριάς έγιναν 31 «κατά της αστυνομικής βίας» Καρνάβαλος πραγματικός. Έχει κάτι να απαντήσει επ’ αυτού; Ως γνωστόν η κυβέρνηση δεν κάνει διαδηλώσεις εναντίον του εαυτού της.

Ο κ. Τσίπρας επιζητώντας διέξοδο από την ολέθρια, ανεύθυνη και επικίνδυνη πολιτική του ζητάει στην ουσία κάποια οιωνεί συγκυβέρνηση.

Αν θέλει, πράγματι, να βοηθήσει τη χώρα του ας κάνει συγκεκριμένες προτάσεις κι ας κηρύξει ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ  μορατόριουμ διαδηλώσεων. Ας αποθαρρύνει και καταδικάσει κάθε άλλη συγκέντρωση ή διαδήλωση που υπονομεύει την προσπάθεια προστασίας της δημόσιας υγείας  από την πανδημία. Ας καλέσει τους πολίτες να τηρούν κατά το δυνατόν τα μέτρα. Κανείς δεν ζητά θυσίες. Στοιχειώδης τήρησής τους απαιτείται. Αυτό οφείλει να κάνει ως υπεύθυνη αντιπολίτευση, αλλά δεν τολμά όταν φανατίζει την πελατεία του, υποδαυλίζει και ενθαρρύνει ανεύθυνες και επικίνδυνες συμπεριφορές διότι δήθεν η Δημοκρατία έχει μπει σε καραντίνα. Εάν η κυβέρνηση δεν ανταποκριθεί τότε, πράγματι, θα μπορεί να κουνά το δάκτυλό του ως κατήγορος. Τώρα, όχι. Είναι αναίδεια και θράσος. Δεν δικαιούται δια να ομιλεί.

Είναι εμφανές ότι ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο κι αναζητεί εναγωνίως κάποια «έξοδο». Δεν έχει πολιτική. Δεν έχει εναλλακτικό και πειστικό πολιτικό Αφήγημα. Να δούμε ποιο θα είναι το επόμενο Μεγάλο Ψέμα, η νέα Μεγάλη Απάτη. Το 4ήμερο; Η Σεισάχθεια των δανείων του ιδιωτικού τομέα; Η «διαγραφή» των δανείων της ΕΕ; Όπως πάντα, τα πάντα στους πάντες δεόντως «κοστολογημένα». Πόσοι θα τον πιστέψουν αυτή τη φορά; Επί του παρόντος πτωματολογεί.

Δημοσιεύτηκε στη ηλεκτρονική εφημερίδα metarithmisi.gr