Πέρασαν ήδη 4 χρόνια από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουάριου 2015, που αποτέλεσε και προσωπικό θρίαμβο του κ. Τσίπρα, με 36,34% των ψήφων και 149 έδρες. Η κατίσχυση της αντιμνημονιακής απάτης, η επικράτηση της «πλατείας των αγανακτισμένων» ήταν πλήρης, όχι μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με την κατάκτηση της τρίτης θέσης από τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή. Η μυθολογική ερμηνεία των αιτίων της κρίσης και χρεοκοπίας της χώρας, που δυστυχώς δεν έχει αναιρεθεί ουσιαστικά μέχρι σήμερα, υπερίσχυσε των ορθολογικών επιχειρημάτων. Πλήρης αναστροφή της πραγματικότητας. Τα μνημόνια έφεραν την κρίση κι όχι το αντίστροφο αληθές.
Τα exit polls έδειξαν ότι η κοινωνική βάση του Π ΑΣΟΚ είχε σχεδόν εξ ολοκλήρου μετακομίσει εκλογικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο υπέστη πανωλεθρία. Συρρικνώθηκε στο 4,68%. Το τίμημα που κατέβαλε για την εθνική υπευθυνότητα που έδειξε στη διάσωση της χώρας από την τέλεια καταστροφή ήταν απίστευτα εξοντωτικό. Το φαινόμενο δεν έχει ακόμα επαρκώς ερευνηθεί και εξηγηθεί.
Την επομένη, ο ΣΥΡΙΖΑ σχημάτισε κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ (4,73% και 13 έδρες). Σαν «έτοιμοι από καιρό». Όντως.
Το «αριστερό τσούρμο», κατά Βαρουφάκη, ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας με εταίρους το λαϊκιστικό και εθνικιστικό, ακραίο κόμμα των ΑΝΕΛ, τους ενσωματωμένους Πασοκογενείς, που είχαν και την τεχνογνωσία διοίκησης και χειραγώγησης της κρατικής μηχανής και της διακυβέρνησης, καθώς και ορισμένους ορατούς και αθέατους «καραμανλικούς». Συγκολλητική ουσία του συνονθυλεύματος αυτού ήταν η ακόρεστη δίψα για τη νομή της εξουσίας.
Οι αριστεροδεξιοί εθνολαϊκιστές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παρέλαβαν τη χώρα μια ανάσα από την έξοδο από το 2ο μνημόνιο. Με όλους τους δείκτες θετικούς. Σε πορεία ανάκαμψης. Με την ασφάλεια της προληπτικής γραμμής πίστωσης. Είχαμε, δηλαδή, φάει τον γάιδαρο κι απέμενε μόνο η ουρά.
Το αποκρουστικό πρόσωπο του αριστεροδεξιού εθνολαϊκισμού δεν άργησε να φανεί. Καθεστωτισμός, ολοκληρωτική και αχαλίνωτη προπαγάνδα, κομματισμός, παλαιοκομματικές πελατειακές πρακτικές, νεποτισμός, εποικισμός του κράτους, υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών, της διάκρισης των εξουσιών και του κράτους δικαίου, προσπάθειες χειραγώγησης της Δικαιοσύνης και των ΜΜΕ.
Από τις «πλατείες των αγανακτισμένων» μέχρι το παρ’ ολίγον Grexit και το τρίτο μνημόνιο με την υπογραφή Τσίπρα
ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΕΞΑΜΗΝΟ
II χώρα, το 2015, πέρασε ένα εφιαλτικό πρώτο εξάμηνο. Τα όσα έχουν μέχρι σήμερα αποκαλυφθεί για τους άκρως επικίνδυνους κυβερνητικούς ακροβατισμούς και σχεδιασμούς ίσιος να αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Θα πρέπει με σοβαρότητα να διερευνηθούν από την επόμενη Βουλή. Διότι, έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Προφανώς, την ύστατη στιγμή, συνειδητοποιήθηκε ότι οι ευθύνες δεν θα ήταν μόνο πολιτικές.
Το αντισυνταγματικό και κίβδηλο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, όπου η αντιμνημονιακή υστερία έδωσε ένα απίστευτο 61,3% σε ένα ανύπαρκτο στήν ουσία ερώτημα, αποτελεί ένα άλλο μνημειώδες μελανό ορόσημο. Το αποτέλεσμα μεταστράφηκε εν μια νυκτί στο αντίθετό του σε συνθήκες πανικού. Ακολούθησαν η ταπεινωτική υπογραφή του 3ου και επαχθέστερου όλων μνημονίου στις 13/7, η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ με την αποχώρηση της «αριστερής πτέρυγας» και τελικά η ψήφιση του 3ου μνημονίου στις 14/8, με την υπεύθυνη εθνικά στάση των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης χάρις στην οποία η χώρα γλίτωσε από απόλυτο όλεθρο.
Εις ένδειξη ευγνωμοσύνης, κ. Τσίπρας προκήρυξε αμέσως πρόωρες εκλογές για τις 20 Σεπτεμβρίου, για νέα εντολή, την οποία και έλαβε και την οποία δικαίως εφεξής επικαλείται. Οι ψηφοφόροι του έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία για να τους εξαπατήσει με τα ίδια περίπου ποσοστά του Ιανουάριου. «Πεθαίνω για σένα κι ας είσαι απάτη», που λέει και το γνωστό λαϊκό άσμα. Επέλεξε εκ νέου τους ΑΝΕΛ για να σχηματίσει κυβέρνηση, που επέζησε μέχρι πρόσφατα, πριν από τη σκηνοθετημένη αποχώρηση του κ. Κομμένου.
Δεν πρόκειται να γίνει εδώ κάποιος απολογισμός του κυβερνητικού έργου ή επισήμανση ορισμένων θετικών σημείων, μέτρων, ρυθμίσεων κ.τ.λ., που αναμφίβολα υπήρξαν, όπως συμβαίνει με κάθε κυβέρνηση. Άλλωστε, παρά τους μύθους, η αξιωματική αντιπολίτευση της Ν.Δ. έχει ψηφίσει το 57% των νομοσχεδίων της κυβέρνησης την περίοδο 2015-2018, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών «Μάρκος Δραγούμης».
ΑΝΗΚΕΣΤΗ ΒΛΑΒΗ
Γεγονός είναι ότι το συνολικό έργο της κυβέρνησης είναι καταστροφικό. Επιβάρυνε τη χώρα με νέο χρέος, με πάνω από 100 δισ. απώλειες και με επιπρόσθετα δεκάδες άλλα δια διαφυγόντα. Ανήκεστη βλάβη. Βρισκόμαστε ξανά στα τέλη του 2014 και σε χειρότερη θέση για κάποιο νέο ξεκίνημα. Το οιονεί τέταρτο μνημόνιο είναι μαζί μας και το τυπικό ελλοχεύει. Η πολιτική και ηθική χρεοκοπία της συριζαίικης Αριστεράς είναι πλήρης, όποια κι αν είναι η προσεχής εκλογική της επίδοση, όποιες κι αν είναι οι μεταμφιέσεις της. Η στρατηγική εκλογική, πολιτική και ιδεολογία ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση όχι μόνο για την ανάταξη της χώρας αλλά και για την ανασυγκρότηση μιας ευρωπαϊκής, σύγχρονης και μεταρρυθμιστικής Δημοκρατικής Παράταξης της Κεντροαριστεράς, ως ο άλλος ισχυρός πόλος ενός σταθερού κομματικού συστήματος.
Ποτέ στη Μεταπολίτευση τόσο λίγοι δεν έβλαψαν τόσο πολύ τη χώρα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό και πολιτισμικό. Πρόβλημα θεσμικού ελλείμματος δημοκρατίας, πολιτικού πολιτισμού, παιδείας. Η χώρα διολισθαίνει σε ανελεύθερο αυταρχικό καθεστώς. Είναι βυθισμένη στον κυνισμό, τον αμοραλισμό, τον διχασμό, τη λάσπη και την παρακμή. Η εμπιστοσύνη προς τους πολιτικούς θεσμούς και η αξιοπιστία τους βρίσκονται στο ναδίρ. Ετοιμοι για τα χειρότερα.
Το πολιτικό αυτό έγκλημα δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο στην κάλπη, αν μη π άλλο για να αποθαρρύνει και να αποτρέψει επίδοξους μιμητές του.