Στη Βουλή πρόσφατα, στην έναρξη της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ο κ. Καμμένος, αν δεν κάνω λάθος, ισχυρίστηκε ότι οι ΑΝΕΛ είναι κόμμα του «προοδευτικού Κέντρου». Ό,τι δηλώσεις είσαι; Όχι ακριβώς. Απλώς, αλλάζουν οι επιγραφές του καταστήματος χωρίς να αλλάζει το περιεχόμενο και το είδος.
Καμιά μεταμφίεση και πολιτικό ενδυματολογικό στυλ δεν μπορεί να συγκαλύψει την πραγματικότητα. Προσφέρονται απλώς ως άλλοθι απέναντι στο «ενοχικό σύνδρομο» μέρους των αριστερών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που συνήθως «ξεχνούν» ότι συγκυβερνούν με τους ΑΝΕΛ εδώ και 4 χρόνια. Και συνάμα, «λησμονούν» ότι η συγκυβέρνηση αυτή υπήρξε δις συνειδητή στρατηγική επιλογή τους, με πανηγυρικούς εναγκαλισμούς, ως τερπνό επινίκιο θέαμα, χωρίς κανένα ίχνος αντίρρησης, που όψιμα εκφράζουν σήμερα ορισμένα στελέχη του κόμματος για να διασώσουν την «αριστερή» ψυχή τους.
Από την άλλη μεριά, οι μεταμφιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με σολίστ τον ηγέτη του, τείνουν να είναι τόσο συχνές και προβλέψιμες ώστε, σε εμένα τουλάχιστον, να μην προκαλούν καμιά έκπληξη. Εξαίρεση ορισμένοι επώνυμοι θαυμαστές του «καθαρού μυαλού» και θιασώτες κάποιας δήθεν σοσιαλδημοκρατικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, συνοδευόμενης από την αναγκαιότητα κάποιας αντιδεξιάς ενότητας «των προοδευτικών δυνάμεων». Όψιμα διατυπώνουν, δειλά ως πρωτάρηδες, κάποιες ενστάσεις και ερωτηματικά, «επ’ ευκαιρία» της σπίλωσης και του πρώην εμβληματικού και σεμνού πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, τον οποίο κάποτε στήριξαν θεωρητικά και πολιτικά. Το «παράκαναν» οι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιο ελληνικής, βέβαια, κοπής κεντροαριστερό ή σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ερεθίζει συχνά την οργιώδη φαντασία όσων έχουν ταχθεί να τον στηρίξουν με κάθε τίμημα, καταφεύγοντας σε διάφορες ιδεολογικές και πολιτικές αλχημείες. Αλλά, μετάλλαξη σημαίνει κάποια αλλαγή σε κάτι άλλο διαφορετικό, που δεν ισούται με τις προσαρμογές πολιτικής που όλα τα κόμματα κάνουν για να επιβιώσουν.
Εδώ, τα βασικά ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά και η πολιτική κουλτούρα παραμένουν αναλλοίωτα και συχνά δείχνουν το αποκρουστικό και επικίνδυνο πρόσωπό τους απέναντι στους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της ανοιχτής κοινωνίας.
Όλα τα πολιτικά «ανοίγματα» με την επίκληση της έξωθεν καλής μαρτυρίας δεν αποτελούν παρά μια νέα πολιτική απάτη που εξυφαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να λεηλατήσει τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, πρώην και νυν, εκλογικά και μετεκλογικά. Αλλάζει τη λεοντή του ανάλογα με τις συνθήκες, ενώ ο σύγχρονος Σαούλ περί άλλων τυρβάζει και δεν πορεύεται προς τη Δαμασκό για να ανακαλύψει και να ασπαστεί το φως το αληθινό, σύμφωνα με διακαείς ευσεβείς πόθους ορισμένων.
Άλλοι, καθυστερημένα ανακαλύπτουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται για ένα fake αριστερό και αντισυστημικό κόμμα. Η διγλωσσία, η διπολική συμπεριφορά εγγράφονται στην πολιτική του φύση κι έχουν πιστό ακροατήριο. Δεν αποτελούν «παρέκκλιση» από κάποιο αριστερό «πρότυπο».
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι αδίστακτη. Δεν έχει ως έρμα κάποιες ιδεολογικές και πολιτικές αρχές. Δεν έχει κάποιους ηθικούς φραγμούς. Αντίθετα, υποτάσσει τα πάντα στην πολιτική επιβίωσή της. Εξ ου και οι συνεχείς μεταμφιέσεις της. Τα λοιπά είναι για τους αφελείς.
Η ανηλεής γραφίδα του αειθαλούς Νίκου Δήμου σε πρόσφατο άρθρο με τίτλο «Ο Καραγκιόζης Σοσιαλδημοκράτης» υπογραμμίζει:
«Το ”αριστερό τσούρμο”, όπως τους έλεγε ο Βαρουφάκης, θυμίζει πειρατές που για να σαλτάρουν στη βασιλική γαλέρα της εξουσίας μεταμφιέζονται σε ευγενείς με περούκες και μεταξωτά ρούχα, μέχρι να πιάσουν τα πόστα, να επανδρώσουν το τιμόνι και τα κανόνια και να αρχίσουν το πλιάτσικο».
Το δυστύχημα είναι ότι δεν τους έχουν πάρει χαμπάρι τόσοι όσοι θα περίμενε κανείς με βάση τα πεπραγμένα και τη συμπεριφορά τους. Ισως διότι εκεί έξω, στην πολιτική κοινωνία, υπάρχουν ευάριθμοι μεταμφιεσμένοι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους.